نگرشی تکلیف- محور از نوسانات انگیزشی فارسی آموزان خارجی در حال تحصیل در ایران (فارسی آموزان عرب و چینی سطح مقدماتی و میانی)

انگیزش در یادگیری زبان جدید بر محوریت شخص و زمان استوار است. انگیزش فراگیران زبانی در طول زمان نوساناتی تدریجی را تجربه می‏نماید و تصویر شخص از خودش در هر یک از بازه‏های زمانی تحقیق متفاوت است. بررسی تعامل موجود میان بازه‏های زمانی مختلف در شکل‎گیری زبان دوم حوزۀ تحقیقاتی جدیدی است (دی بات، 2015). به‏‏منظور واکاوی این ماهیت تعاملی، تحقیق حاضر پویایی موجود در انگیزش گروهی از فارسی‏آموزان را در بازۀ زمانی طولانی‏تری مورد مطالعه قرار داده که خود این بازه‏ متشکل از تکالیفی بود که در بازۀ زمانی کوتاه‌تر انجام می‏گرفتند. بدین منظور 96 نفر از فارسی‏آموزان سطح مقدماتی و میانی چینی و عرب‌زبان در آغاز ترم تحصیلی (پیش از انجام تکالیف انگیزشی) و پایان‌ترم (پس از انجام تکالیف انگیزشی) مورد مطالعه قرار گرفتند تا تصویر روشن‏تری از عناصر انگیزشی مختلف در طول زمان در آنها به دست آید. نتایج تحقیق بازنمودهای متفاوتی را از مؤلفه‏های نظام خودهای انگیزشی زبان دوم در طول بازه‏های زمانی مختلف تحقیق آشکار ساخت. صرف‏نظر از بازنمود تدریجی این مؤلفه‏ها، نتایج آزمون آنووا نشان داد که تفاوت‏های معناداری بین نمرات هر یک از این مؤلفه‏ها در هر یک از بازه‏های زمانی وجود داشتند و این به‏‏خوبی تأثیر فعالیت‏های انگیزشی در طول ترم را بر افزایش سطح مؤلفه‏های انگیزشی (خود آرمانی، خود بایدی و تجربۀ یادگیری) در پایان ترم در همه گروه‏های فارسی‏آموزان اعم از عرب‌زبان و چینی در دو سطح مقدماتی و میانی مشخص می‏سازد.